Huur een Fiat Egea

Al met al is de huur uiteindelijk goed verlopen. Dat wil zeggen, we kregen de juiste auto om de reis te maken die we in gedachten hadden. Maar er waren wat ongemakken in verschillende stadia. Te beginnen met het feit dat de auto die ik oorspronkelijk had besteld en die ik vooraf had betaald, werd geweigerd (zoals ik het begreep, weigerde de verhuurder). In eerste instantie dacht ik dat ik onzorgvuldig gebruik had gemaakt van de diensten van fraudeurs. Gelukkig bleek dit niet het geval te zijn, de operators van TakeCars namen contact op en kwamen snel genoeg een andere huurder overeen. Dit stelde me gerust, en hier was het eerste addertje onder het gras - ik had er niet meteen op gelet dat ik in plaats van de oorspronkelijk bestelde auto met een 1,5 liter motor, een voucher voor een 1,2 liter auto toegestuurd kreeg. Aangezien ik een reis met vrij lange ritten plande, zou het onaangenaam zijn geweest om een auto met een te zwakke motor te ontvangen. Toen ik het later merkte, accepteerde ik dit feit en besloot ik niets te veranderen, omdat daar misschien niet genoeg tijd voor was. Toen de dag kwam om de auto in ontvangst te nemen, kreeg ik in correspondentie met de vertegenwoordiger van de verhuurder te horen dat ik in plaats van de Fiat Egea een Renault Clio aangeboden kreeg. Het is een compactere auto, maar omdat ik inmiddels de verkeersomstandigheden in de toeristische gebieden van de steden in Turkije had leren kennen, ging ik akkoord, vooral omdat de vertegenwoordiger me verzekerde dat deze Renault Clio nog steeds is uitgerust met een 1,5 liter motor. Toen de auto bij mij werd afgeleverd, bleek de motorinhoud echter geen 1,5 maar slechts 1 liter te zijn. Op mijn protest kreeg ik te horen dat er een fout stond in het vorige bericht waarin de 1,5 liter motor werd genoemd. Maar omdat in het contract met deze huurder een auto met 1,2 liter motor stond, besloot hij dat 1 liter voor mij prima was. Erg vreemde logica, gezien het feit dat ik oorspronkelijk nog steeds een auto met 1,5 liter motor nodig had. Om het probleem op te lossen werd mij aangeboden naar de garage van de verhuurder te gaan, waar mij werd beloofd alsnog een auto met 1,5 liter motor te leveren, en met automatische transmissie, maar dan 50 euro duurder. We hadden geen keus, want we moesten al vertrekken. Door de beschreven afwijkingen verloren we ongeveer 2 uur tijd. De huurder was het er niet mee eens om mij de prijs terug te geven, ondanks het ongemak. Ik was volledig tevreden over het verdere gebruik van de auto. Bij het terugbrengen van de auto was er echter een kleine discrepantie met de huurder. Toen ik op de plaats aankwam waar de auto werd overhandigd, nam ik contact op met de vertegenwoordiger om het bedrag van de betaling voor het gebruik van de tolwegen te verduidelijken. In het antwoordbericht gaf hij het bedrag van 2800 Turkse lire aan. Toen de chauffeur echter de auto kwam ophalen, eiste hij 3800 lire extra voor tolwegen. Ik liet hem de correspondentie met het bedrag van 2800 lira's zien, waarna ik ongeveer een half uur in onderhandeling ging met de vertegenwoordiger van het verhuurbedrijf, die me, zonder zich te verontschuldigen, simpelweg vertelde dat hij een typefout had gemaakt en dat hij het niet leuk vond om me dingen te horen zeggen die hem van oneerlijkheid leken te beschuldigen. Hoewel alles wat ik zei gewoon een herhaling was van zijn eigen woorden over de 2800 lira. Tijdens de correspondentie kreeg ik een tabel met de berekening van mijn tolwegschuld van 3800 lira. Ja, ik geef toe dat het een tikfout van zijn kant kan zijn geweest. Maar waarom zouden al die typefouten de schuld van de klant zijn? Ik had het vereiste bedrag geïnd, over te maken via de chauffeur, maar op het laatste moment gaf de chauffeur een deel van het geïnde bedrag aan mij terug, gebarend dat hij niet meer zou aannemen. Ik weet niet echt wat ik van dit alles moet denken. Alles voelde als een puinhoop. Maar uiteindelijk gingen we zonder klagen uit elkaar. Ik kan niet zeggen dat het me echt van streek maakte. Ik heb alleen wat herinneringen aan ongemakken die, zo lijkt het, gemakkelijk voorkomen hadden kunnen worden door het werk van het verhuurbedrijf beter te organiseren.